home

Internist Ineke Schouten : speuren naar de diagnose

Mensen vragen me wel eens wat een internist precies doet. Eigenlijk is het bijna niet uit te leggen. Mijn vak gaat over organen en hormonen. Over kanker en infectieziekten. En hoe dit allemaal met elkaar samenhangt. Soms zeg ik wel eens: "Ik doe alles wat een andere specialist niet doet." Eén van mijn aandachtsgebieden is acute interne geneeskunde. Complexe klachten waarvan de oorzaak niet direct duidelijk is. Maar die wel zo snel mogelijk behandeld moeten worden. Soms zijn ze levensbedreigend.

Snel handelen

Dat kan behoorlijk spannend zijn. Zowel voor een patiënt die hier op de Spoedeisende Hulp binnenkomt als voor mij en mijn collega’s. Doordat je niet weet wat iemand heeft, moet je snel en toch doordacht handelen. Eerst worden de acute problemen aangepakt - iemand krijgt bijvoorbeeld zuurstof of antibiotica. Dan begint het ‘speuren’ naar de diagnose. En dat is niet altijd gemakkelijk.

Verschillende klachten

Vorige week nog kwam er ’s nachts een jongeman doodziek binnen. Hij kwam uit Marokko, sprak geen Nederlands en was op bezoek bij familie. Hij had verschillende klachten die niet direct verband met elkaar leken te houden: hoge koorts, hoofdpijn, oorpijn, overgeven. Ook was zijn huid geel en zag zijn bloedonderzoek er niet goed uit.

Op zoek naar samenhang

We analyseerden alle problemen. Komt de koorts en de hoofdpijn door een infectie? Waarom is zijn huid gelig, is er iets mis met de lever? Komen de slechte bloedwaarden door een verwaarloosde hiv-infectie? We startten de behandeling en maakten een plan van aanpak voor verdere onderzoeken. We schakelden een KNO-arts en neuroloog in. Zo wisten we snel dat er niets met het hersenvlies was. Ook leken er geen tekenen van een infectie in het oor te zijn. De man was ondertussen stabiel, maar de samenhang was nog ver te zoeken.

Ontknoping

De volgende ochtend kwam uit de onderzoeken de ontknoping: uit een MRI bleek dat er toch een infectie achter het oor zat die zorgde voor stolsels in de bloedvaten. Het bleken symptomen van een zeldzame aandoening. Dit verklaarde ook de andere klachten. Uiteindelijk kwam alles samen. Een opluchting voor de man en zijn familie. En een bevredigend moment voor ons als artsen.

Van vakantieganger tot vluchteling

Saai is mijn beroep dus nooit. Niet alleen de speurtocht met collega’s naar een diagnose bij complexe problemen maakt dat ik mijn vak geweldig vind. Ook de variatie aan mensen die hier in OLVG komen zorgt ervoor geen dag hetzelfde is. Mensen die vanaf een cruiseschip met onduidelijke klachten bij ons binnenkomen, een vluchteling die na allerlei omzwervingen vanaf een bank in het park bij onze SEH binnen wordt gebracht, toeristen die in aanraking komen met drugs. Natuurlijk is dit maar een deel van de mensen die ik zie. Maar ik kan wel zeggen dat wij de meest uiteenlopende patiënten en aandoeningen behandelen op onze SEH. Nergens deinzen we voor terug. Daar ben ik ontzettend trots op.